Kościół św. Tomasza jest wczesnobarokową świątynią w typie salowym, posiada sklepienie kolebkowe z lunetami, z wyposażeniem pochodzącym głównie z wieku XVII-XIX. Świątynia powstała na początku siedemnastego stulecia. Dokładnie w roku 1618 rozpoczęła się przebudowa istniejącej w tym miejscu kamienicy na kościół dla karmelitów, bowiem nie zadowalała tego zgromadzenia sytuacja braku posiadania własnego kościoła w obrębie murów miejskich. Karmelici przestali użytkować tą świątynię w roku 1787 i wtedy przypadła ona zgromadzeniu sióstr duchaczek, które pracowały w istniejącym trochę ponad sto metrów dalej szpitalu św. Ducha. W latach sześćdziesiątych XX wieku, kościół wraz z przylegającym doń klasztorem został poddany kompleksowej renowacji.
[Ostatnia modyfikacja: 2.II.2006]
Źródło:
– Adamczewski J., 1992, Kraków od A do Z, Krajowa Agencja Wydawnicza Kraków, s. 134.
– Fabiański M., Purchla J., 2001, Historia architektury Krakowa w zarysie, Wydawnictwo Literackie, s. 216.