Jest to drewniana budowla pochodząca z pierwszej połowy siedemnastego stulecia. Pierwotnie postawiono ją w Jaworniku niedaleko Myślenic, a do krakowskich Krzesławic przeniesiono w latach 80-tych, za sprawą starań proboszcza parafii w Pleszowie, który chciał ułatwić życie mieszkańcom swojej rozległej parafii.
Świątynia jest barokową budowlą składającą się z trzech części: kruchty – pełniącej jednocześnie rolę przedłużenia nawy głównej, krótkiej nawy i stosunkowo długiego prezbiterium, w którym umieszczono odrestaurowany na podstawie zachowanych fragmentów ołtarz. Oryginalne ciemne deski ścian prezbiterium pochodzą z pierwotnego kościoła z Jawornika. Wznosząca się nad kruchtą wieża, została rozebrana i zastąpiona konstrukcją kamienną jeszcze przed przeniesieniem kościoła na obecne miejsce. W trakcie prac restauracyjnych kiedy przy okazji przenosin kościoła, odnowiono i wymieniono wiele jego elementów, została wybudowana nowa, drewniana wieża.
W narożnikach nawy głównej znajdują się także dwa mniejsze, boczne ołtarze również pochodzące z Jawornika.
[Ostatnia modyfikacja: 17.IV.2006]
Źródło:
– Rożek M., Gondkowa B., 2003, Leksykon kościołów Krakowa, Verso Kraków, s. 58.
– Cisowski B., Duda M.,Wawrzak P., 2005, Szlak Architektury Drewnianej, Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, s. 91.