Gotycki kościół w Ruszczy (obecnie wschodni kraniec Krakowa) został ufundowany około roku 1420 przez krakowskiego stolnika Wierzbięta z Branic. W ciągu ponad sześciuset lat istnienia był wielokrotnie modernizowany, niemniej jednak zachowały się w nim oryginalne gotyckie partie, m.in.: zakrystia północna, kruchta południowa i ostrołukowe okna w prezbiterium.
W siedemnastym stuleciu kościół został przemodelowany w stylu barokowym (wnętrze), a w 1926 roku za sprawą projektu Adolfa Szyszko-Bohusza, dobudowano do świątyni zakrystię w kształcie rotundy (biała budowla z kopułką widoczna na zdjęciach). Barokowy ołtarz główny pochodzi z XVII wieku, znajduje się w nim obraz przedstawiający patrona kościoła – św. Grzegorza Wielkiego. Oryginał tego obrazu znajduje się w rzymskim kościele San Gregorio Magno.
[Ostatnia modyfikacja: 15.IV.2006]
Źródło:
– Rożek M., Gondkowa B., 2003, Leksykon kościołów Krakowa, Verso Kraków, s. 52.