Budowę kościoła parafialnego na Rybitwach rozpoczęto w 1983, a ukończono w 1985 roku. Wtedy też obiekt konsekrował ks. Franciszek kardynał Macharski. Świątynia, zaprojektowana przez Jerzego Petelenza, ma bardzo nietypową sylwetkę, nie znajdującą jak dotąd analogii w krakowskim budownictwie sakralnym. Dwuspadowe dachy o różnej wysokości dzielą kościół na trzy pomieszczenia. W każdym z nich sufit ma dwa poziomy, między którymi – na całej szerokości – umieszczone są niskie, prostokątne okna. Charakterystycznym, powtarzającym się także we wnętrzu, elementem są potężne, półkoliste arkady. Zróżnicowana wysokość dachów znajduje wyraźne odzwierciedlenie we wnętrzu, podzielonym arkadami na prezbiterium i trzy przęsła nawowe. Na ścianie zamykającej oś prezbiterium zawieszony jest obraz Madonny z Dzieciątkiem i krucyfiks. Między nimi, nad mensą ołtarzową z czarnego marmuru, widnieje skromne tabernakulum. W drugim przęśle nawy mieszczą się szerokie schody, wiodące na antresolę, biegnącą wzdłuż nawy i prezbiterium. Nad wejściem znajduje się wsparty na filarach chór muzyczny, oddzielony również półkolistą arkadą. W przyszłości mają stanąć na nim organy o prospekcie dostosowanym do wystroju kościoła, które zastapią funkcjonujący obecnie instrument elektroniczny.
[Ostatnia modyfikacja: 30.VIII.2009, 28.VI.2005]
Źródło:
– Rożek M., Gondkowa B., 2003, Leksykon kościołów Krakowa, Verso Kraków.