W roku 1621 stojący na miejscu obecnego kościoła pałac Tarnowskich, został zakupiony przez księżną Annę Lubomirską, która przeznaczyła go na klasztor dla sióstr dominikanek. Po rozebraniu budynku, w latach 1621-1635 wybudowano kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Śnieżnej i przyległy klasztor dominikanek. Takie wezwanie świątyni łączy się z jedną z głównych bazylik Rzymu [Santa Maria Maggiore], czyli o takim samym jak krakowskie wezwaniu. Według legendy, Matka Boska w niezwykły sposób pokazała miejsce pod budowę swojego kościoła w Rzymie. Mianowicie piątego sierpnia, podczas święta ku jej czci spadł śnieg, przykrywając całe wzgórze Eskwilińskie, stąd wzniesiona budowla otrzymała wezwanie Matki Boskiej Śnieżnej. Wewnątrz kościoła zwraca uwagę piękna siedemnastowieczna ambona, a także barokowy ołtarz z obrazem Marii Panny Śnieżnej z Jezusem, przedstawiający cudowne ugaszenie przez nią pożaru Rzymu.
[Ostatnia modyfikacja: 19.III.2009, 18.V.2004]
Źródło:
– Adamczewski J., 1992, Kraków od A do Z, Krajowa Agencja Wydawnicza Kraków, s. 80.
– Miezian M., 2004, Krakowskie Stare Miasto, Wydawnictwo Bezdroża Kraków, s. 79.