Kościół św. Trójcy, bonifratrów. Został wzniesiony w latach 1739-1758, dla zgromadzenia oo. Trynitarzy, a po jego wygaśnięciu Senat Wolnego Miasta Krakowa, przeniósł na ich miejsce bonifratrów. Świątynia zbudowana została przez Franciszka Placidiego, jej fasada złożona jest z trzech kondygnacji, z których najwyższa w formie łuku lub bramki niczego już nie przysłania i spełnia czysto zdobnicze znaczenie. Wnętrze kościoła posiada malowidła, rozszerzające perspektywę sklepień. Widoczny na nich jest obraz przedstawiający założyciela zakonu, św. Jana z Mathy, wykupującego jeńców z niewoli [wykup więźniów z tureckiej niewoli, był głównym zajęciem trynitarzy], na tle iluzjonistycznej architektury. Cechuje się jasną, przejrzystą kompozycją, złożoną z niewielu postaci. Dekorację sklepienia wykonał w połowie XVIII wieku Józef Piltz z Kromieryża na Morawach.
[Ostatnia modyfikacja: 19.III.2009, 9.VI.2004]
Źródło:
– Adamczewski J., 1992, Kraków od A do Z, Krajowa Agencja Wydawnicza Kraków, s. 134.
– Dobrowolski T., 1959, Sztuka Krakowa, Wydawnictwo Literackie, s. 388-389,398.