Ulica Szpitalna, dom nr 21, róg z ul. św. Marka, dom "Pod Krzyżem" powstał w 2 połowie XV wieku jako siedziba szpitala św. Rocha dla scholarów z kaplicą pod tym samym wezwaniem.

Na elewacji od strony ul. Szpitalnej znajduje się krucyfiks. Jest on kopią krzyża umieszczonego w tym miejscu w XVIII wieku, gdy w budynku mieściło się schronisko dla ubogich, należące do parafii mariackiej. Oryginalny krucyfiks znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego. Z XVIII wieku pochodzi także łamany dach typu krakowskiego.

W pierwszej połowie XIX wieku Gustaw Poller założył w tym budynku restaurację, którą przeniósł potem do domu nr 30.

W 20-leciu międzywojennym kamienicę przejął Związek Artystów Plastyków i założył tu awangardowy teatr "Cricot". Na początku lat 30-tych XX wieku teatr został przeniesiony do nowego budynku przy ul. Łobzowskiej 3. Nazwa teatru była tłumaczona jako skrót od zestawienia słów: "kultura, ruch, inaczej, komedia, oko, teat".

W latach 40-tych XX wieku budynek stał się własnością Muzeum Historycznego miasta Krakowa. W kamienicy działa oddział Muzeum Historycznego: Muzeum Teatralne im. Stanisława Wyspiańskiego, otwarty w latach 60-tych XX wieku.

Na parterze domu zachowały się: gotycka sklepiona kaplica pw. św. Rocha oraz sala dla chorych z drewnianym stropem.

Pomiędzy tym budynkiem a kamienicą przy Placu św. Ducha 4 jest umieszczona płyta upamiętniająca przysięgę Tadeusza Kościuszki. Została ona przeniesiona tu w latach 60-tych XX wieku z Rynku Głównego.